Groningen – Bepaalde glucoseremmers die aan diabetes type 2-patienten worden voorgeschreven, zorgen er voor dat de achteruitgang van de nierfunctie spectaculair wordt vertraagd. Bij patiënten die deze SGLT2-remmers gebruikten was de achteruitgang van hun nierfunctie slechts de helft in vergelijking met andere medicatie.
Ook bleek dat slechts de helft van het aantal patiënten nog nierdialyse nodig had vergeleken met patiënten die andere glucose verlagende medicatie gebruikten. In eerdere studies was dit effect al aangetoond, maar nu blijkt dit in de dagelijkse klinische praktijk direct toepasbaar te zijn. Deze uitkomsten blijken uit een grote internationale studie onder leiding van hoogleraar klinische farmacologie Hiddo Lambers Heerspink van het UMCG. Hij onderzocht de gegevens van ruim 65.000 patiënten die medicatie kregen voorgeschreven vanwege hun diabetes type 2. Hij publiceert over de uitkomsten van zijn onderzoek in het gezaghebbende Lancet Diabetes Endocrinology.
SGLT-2 remmers worden voorgeschreven aan patiënten met diabetes type 2. In de nabije toekomst kunnen deze ook voorgeschreven worden aan diabetes type 2-patienten met verminderde nierfunctie. Zij worden voorgeschreven als patiënten niet op een andere manier hun bloedsuikers omlaag krijgen. Bij ongeveer 40% van de diabetes-patiënten ontwikkelt zich een nierziekte. Het doel van deze studie was om te bezien of het gebruik van SGLT-2 remmers in de klinische praktijk inderdaad leidt tot vertraging van de achteruitgang van de nierfunctie. Lambers Heerspink maakte hierbij gebruik van de gegevens van meer dan 65.000 patiënten en werkte hierbij samen met onderzoekers uit Japan, Taiwan, Israël, Italië en Groot-Brittannië.
Uit het onderzoek blijkt dat de SGLT-2 remmers inderdaad zorgen voor een vertraging in de achteruitgang van de nierfunctie. Ook bleek duidelijk dat het effect van de SGLT-2 remmers veel sterker is dan van andere diabetes-medicatie. Nog maar de helft van het aantal patiënten bleek een nierdialyse nodig te hebben en de achteruitgang van de nierfunctie verliep twee keer zo langzaam als bij patiënten die andere medicatie gebruiken. Dit zorgt voor een sterke verhoging van de kwaliteit van leven van deze patiënten.
Volgens Lambers Heerspink zijn de resultaten van dit onderzoek direct toepasbaar in de klinische praktijk. ‘Deze medicatie is geregistreerd en het is nu aan de artsen om deze voor te schrijven voor hun patiënten. De effectiviteit en veiligheid is aangetoond in enkele zorgvuldig uitgevoerde klinische studies en blijkt nu dus ook in de klinische praktijk direct toepasbaar. De internationale richtlijnen worden daarom op dit moment ook aangepast en daarin wordt het gebruik van deze medicatie aangeraden. Ook de Amerikaanse en Europese nierverenigingen raden deze middelen aan.’
In Nederland hebben ongeveer 1,2 miljoen mensen diabetes en maandelijks komen daar 1200 nieuwe patiënten bij.
