Appingedam – Vanaf 8 juli tot en met 2 december in de Groninger Zilverkamer: ‘Otto Eerelman, Groninger kunstenaar.’ Een mooi overzicht, waarin uiteraard veel ‘portretten’ van dieren te zien zullen zijn. De werken – schilderijen en tekeningen – komen voornamelijk uit particulier bezit. Maar ook Groninger musea, waaronder Museum Nienoord te Leek, hebben werken ter beschikking gesteld. De expositie wordt op 7 juli geopend door drs Geert Pruiksma, directeur van Museum Nienoord in Leek.
In de Groninger Zilverkamer zullen proeftekeningen worden opgehangen van de paarden uit het beroemde paardenboek van Eerelman. Maar ook prachtige schilderijen met dieren en landschappen met paarden en sleeën worden geëxposeerd. En portretten van hoogwaardigheidsbekleders of hun personeel. De tekeningen en schilderijen die in de Zilverkamer te zien zullen zijn, geven een prachtig overzicht van de talenten van de Groninger Kunstenaar. Ze worden aangevuld met verschillende bijpassende objecten.
Paardenkeuring
Otto Eerelman (1839 – 1926) ontving zijn opleiding in eerste instantie aan Minerva, maar bekwaamde zich later onder meer aan de academie in Antwerpen en in het atelier van Lourens Alma Tadema. Ondanks zijn omzwervingen is Eerelman altijd een Groninger kunstenaar gebleven, getuige ook het docentschap aan zijn vroegere leerschool Minerva. De stad heeft haar boreling geëerd met een naar hem genoemde straat in, uiteraard, de Schilderwijk. Daar prijkt zijn naam tussen die van de Mesdags, Rembrandt, Dou en anderen.
Otto Eerelman: elke rechtgeaarde Groninger kent zijn naam. En wie het stadhuis in Groningen wel eens heeft bezocht, herinnert zich ongetwijfeld “de paardenkeuring,” een schilderij dat Eerelman maakte naar aanleiding van een vrije opdracht van het stadsbestuur. Het schilderij verbeeld een (niet helemaal historisch verantwoorde) viering van Groningens ontzet – 28 augustus 1672 – met onder meer de traditionele paardenkeuring op de Grote Markt. Hoogwaardigheidsbekleders uit die tijd (rond 1920) komen daarop herkenbaar in beeld. Sommigen waren inmiddels overleden, maar werden door Eerelman toch voor het nageslacht vastgelegd. Wie meer wil weten raadpleegt (https://nl.wikipedia.org/wiki/Otto_Eerelman).
