Scheemda – Chirurgen Marcel Pranger en Vincent Heemskerk van het Ommelander Ziekenhuis kregen afgelopen zomer het certificaat Handchirurgie. Dit certificaat wordt verstrekt door de beroepsvereniging van chirurgen. Ze waren twee van de eerste chirurgen in Nederland met dat certificaat. Dat is het resultaat van jarenlange ervaring en talloze opleidingen. Marcel Pranger en Vincent Heemskerk zijn al een jaar of 15 gespecialiseerd in handchirurgie. Ze verrichtten vele duizenden operaties aan handen, polsen en onderarmen.
Vijftien jaar ervaring
Marcel Pranger en Vincent Heemskerk zijn allebei opgeleid als traumachirurg. “Je komt dan veel fracturen tegen aan de hand of pols. We vonden allebei de handchirurgie erg interessant. Zo’n 15 jaar geleden zijn we daarom begonnen met aanvullende opleidingen, trainingen en congressen. Bijvoorbeeld over zenuwherstel, peesherstel, slijtage, chronische aandoeningen, peesontsteking en overbelasting. En natuurlijk hebben we inmiddels heel veel ingrepen gedaan.”
We kunnen vaak veel betekenen
“Patiënten komen soms bij de huisarts met pijn in de handen of polsen. ‘Het zal wel slijtage zijn,’ zeggen ze dan, ‘ik heb werkhanden. Daar is waarschijnlijk niet veel aan te doen.’ Maar dat is niet waar. We kunnen vaak juist heel veel betekenen voor die patiënten. Veel huisartsen weten dat.”
Lang niet altijd is een operatie nodig. “We werken nauw samen met handtherapeuten in Groningen, Winschoten en Hoogezand. Dat zijn speciaal opgeleide fysiotherapeuten die gespecialiseerd zijn in handtherapie. Wekelijks bespreken we onze patiënten met hen. Samen met de handtherapeut kunnen we heel veel. Iemand die piano wil spelen heeft wellicht een kunstgewricht nodig. En bij iemand die wil houthakken, moeten we misschien een gewricht vastzetten. Maar iemand die tevreden is met een brace, opereren we niet. Dan verwijzen we direct door naar de handtherapeut.”
Goede samenwerking met handtherapeuten
Is een operatie wel nodig? Dan is goede samenwerking met de handtherapeut ook belangrijk. “De handtherapeut begeleidt patiënten vaak bij het herstel. Met oefeningen, met uitleg en soms ook met speciale, op maat gemaakte, spalkjes. Als je een pees opereert, kunnen we die pees niet 4 weken in het gips doen. Dan kun je hem daarna nooit meer buigen. Maar als je er helemaal niets omheen doet is de kans groot dat die pees weer knapt. De handtherapeut maakt in zo’n geval dan een ‘dynamisch spalkje’. Je kunt die pees dan snel een beetje bewegen. Zo zorgen we samen voor een goed resultaat. Dat telt!”
Tweede Wereldoorlog
Handchirurgie is een bijzonder onderdeel van de chirurgie. “Het ontstond in de Tweede Wereldoorlog,” legt Vincent Heemskerk uit, “veel soldaten hadden zware letsels aan hun handen. De Amerikaanse legerleiding wees toen een aantal plastisch chirurgen aan die zich helemaal toelegden op de handchirurgie. Die specialisatie is logisch. Er zitten heel veel spieren, pezen en zenuwen in de hand. Alleen al de duim heeft 9 spieren. Je kunt snel iets kapot maken als je niet weet wat je doet.” Vincent Heemskerk en Marcel Pranger behandelen alle bekende problemen zoals triggerfingers, carpaal tunnel syndroom, gezwellen, artrose en slijtage van gewrichten en letsels zoals peesletsels en botbreuken. Maar doen bijvoorbeeld ook het zogenaamde Brunelli-plastiek. “Dat is een complexe ingreep. Dan staan we graag samen aan de operatietafel. De een doet de operatie. De ander assisteert. Een assistent die ook chirurg is, weet precies wat de volgende stap is.”
Gastvrij ziekenhuis
Vincent Heemskerk en Marcel Pranger zijn trots op hun ziekenhuis. “Wij vinden het natuurlijk al min of meer gewoon. Maar we horen vaak van patiënten hoe mooi en gastvrij dit ziekenhuis is. En de lijntjes zijn hier kort. Je hebt meestal onmiddellijk met de specialist zelf contact. En je wordt door hem of haar zelf geopereerd. En zo nodig verwijzen we patiënten gemakkelijk door naar een collega. Bij handchirurgie verwijzen we vaak naar de plastisch chirurg waarmee we samen de handchirurgie doen in het Ommelander Ziekenhuis. Als zij eerder plek hebben voor een poliklinische ingreep, dan plaatsen we de patiënt daar en omgekeerd. Zo kunnen we patiënten meestal snel helpen.”
