Lauwersoog – In het WEC (Werelderfgoedcentrum Waddenzee), het nieuwe thuis van Zeehondencentrum Pieterburen, is afgelopen week een zeehond opgevangen die ernstig verstrikt zat in een visnet. Hoewel het net ter plekke kon worden verwijderd, waren de wonden zo ernstig dat het dier moest worden ingeslapen.
Dit laat opnieuw zien welke impact menselijk afval kan hebben: het is de derde zeehond die dit jaar met dergelijke verwondingen is opgenomen. Afgelopen maart werd Lucky opgevangen: een jonge zeehond die met zijn nek vast zat in een visnet. Dankzij snelle hulp en intensieve zorg overleefde hij en kon hij enkele dagen na opname worden vrijgelaten. In april volgde grijze zeehond Tangle, die door zijn verstrikking dermate verzwakt was dat de dierenartsen hem niet meer konden redden.
Geen overlevingskans
Bij deze derde zeehond Kavga – Turks voor ‘vechter’ – leek de situatie in eerste instantie nog hoopvol. Zeehondenwachters op Terschelling wisten het visnet los te knippen, maar zagen toen ook meteen diepe wonden op de voorflippers. Het dier werd direct overgebracht naar Lauwersoog voor verdere zorg.
Bij aankomst bleek de zeehond meerdere ernstige wonden te hebben, waaronder een zeer diepe snee die het polsgewricht van de linkervoorflipper had doorboord. Deze verwonding was uiterst ernstig en verslechterde snel, waardoor het gewricht volledig openscheurde en niet meer te herstellen was.
De enige mogelijke behandeling zou amputatie van de hele voorflipper zijn geweest. Dit was echter geen mogelijkheid, omdat zeehonden in het wild hun beide voorflippers nodig hebben om te overleven. Inslapen was daarom de enige humane optie.
Een triest patroon
In nog geen half jaar tijd zijn drie ernstig verstrikte zeehonden opgevangen in het zeehondenziekenhuis – en dat zijn alleen nog de dieren die naar het centrum gebracht konden worden. Het zijn geen op zichzelf staande gevallen meer, maar signalen van een verontrustend patroon. De verstrikkingen zijn het directe gevolg van menselijke vervuiling: visnetten, touwen en ander afval in zee.
De gevolgen voor de dieren zijn ernstig – veel van hen raken zwaargewond of overleven het niet. Het Seal Response Team, een samenwerking van drie opvangcentra in Nederland, zag het afgelopen jaar zelfs een verdubbeling van het aantal meldingen van verstrikte zeehonden.
Bewustwording eerste stap
Stichting Zeehondencentrum Pieterburen roept op tot meer bewustwording over de impact van menselijk gedrag op wilde dieren. Verstrikkingen in visnetten zijn een zichtbaar voorbeeld, maar ook verstoring door mensen en honden op het strand heeft gevolgen.
In de afgelopen weken zijn al twee jonge zeehondenpups opgevangen als gevolg van verstoring door mensen. Wanneer er mensen in de buurt zijn, durft een moederzeehond soms niet terug te keren naar haar pup – met als gevolg dat de pup alleen achterblijft. Ook zieke of verzwakte zeehonden krijgen soms niet de kans om in alle rust te herstellen, omdat ze worden benaderd of opgejaagd. In al deze gevallen belandt een dier onnodig in het zeehondenziekenhuis, terwijl verstoring met afstand vaak eenvoudig te voorkomen is.
De oproep is daarom om altijd dertig meter afstand te houden van een zeehond op het strand. Twijfel je aan de gezondheid van het dier? Bel dan een van de opvangcentra.
