Groningen – In de regio’s Groningen Brabant en Limburg, Noord-Holland en Gelderland rijden morgen bussen die op de voet gevolgd worden door een auto met een mobiel toilet (dixie) op een aanhanger. Buschauffeurs voeren deze ludieke actie om te laten weten dat ze fatsoenlijke pauzes willen en op tijd naar het toilet moeten kunnen. Ze draaien regelmatig diensten van 4 uur aan één stuk. Pauzes zijn er niet bij, dus ook geen mogelijkheid om naar het toilet te gaan. Zelfs het lunchkwartiertje en de verplichte wettelijke pauze in het kader van de veiligheid schieten er vaak bij in, met alle risico’s van dien.
Chauffeur Jolien: ‘Ik kan kiezen, of snel naar het toilet als dat moet, of toch die oudere dame even uitleggen waar ze moet zijn als ze me dat vraagt. Dat hoort ook bij mijn vak, dat is de dienstverlening die ik wil bieden. Met de steeds krappere dienstregeling voel ik me continu opgejaagd. Ik ben geen coureur, maar buschauffeur.’
Onhoudbaar
De acties zijn het gevolg van het mislukken van het cao-overleg voor het streekvervoer. Paula Verhoef, bestuurder FNV Streekvervoer: ‘Wat vooral enorm tegenviel, is de onwrikbaarheid van werkgevers rond werkdruk. Als we daar geen afspraken over kunnen maken, houdt het wat de chauffeurs betreft echt op. De situatie in het streekvervoer is onhoudbaar geworden: mensen moeten maar minder gaan drinken, omdat ze anders te vaak naar de wc zouden moeten. Chauffeurs rijden in hun pauzes door omdat ze anders hun tijden niet halen. De baas kijkt continu mee via de boordcomputer. Dat is een verstikkend regiem. De rek is er volledig uit.’
Dienstregelingen in het streekvervoer worden steeds krapper. Daardoor holt een buschauffeur van rit naar rit. Ook de reiziger merkt dit. Er wordt harder gereden en chauffeurs kunnen niet meer wachten op die ene reiziger die komt aangerend.
Werkdruk onverantwoord hoog
De misstanden in het streekvervoer zijn het gevolg van het aanbestedingsbeleid van provincies. Verhoef: ‘Vervoerders schrijven zo scherp mogelijk in om een concessie binnen te slepen. Vervolgens wordt dat teruggehaald door onder andere een strakke planning van de rijtijden. Dat moet afgelopen zijn. De werkdruk is de afgelopen tien jaar steeds verder toegenomen en is allang onverantwoord hoog. Als werkgevers hierover geen goede afspraken willen maken, volgen er binnenkort hardere acties en mogelijk stakingen. Voor niemand leuk, maar nodig voor een goed vervoer, niet alleen voor de chauffeur, ook voor de passagier!’
