Groningen – Jacob Blik ontvangt de eerste Brandwonden Blikvangers Award op zijn laatste werkdag als unithoofd van het Brandwondencentrum Groningen. De award werd uitgereikt door Rob Baardse, directeur van de Brandwonden Stichting. Het gaat om een nieuwe stimuleringsprijs. De award is niet zonder reden naar Jacob Blik vernoemd. Hij heeft met zijn visie – we doen het samen – de afgelopen 23 jaar veel dingen ten goede zien veranderen op het Brandwondencentrum. De prijs wordt vanaf nu jaarlijks uitgereikt vanuit Brandwondenzorg Nederland en is bedoeld als beloning voor talentontwikkeling. Want dat laatste is altijd Jacob’s drijfveer geweest als leidinggevende.
Blikvanger Award
De Brandwonden Blikvanger Award gaat naar een professional die opvalt vanwege de kwaliteit die hij of zij aan de brandwondenzorg toevoegt. De winnaar kan met de prijs bijvoorbeeld een congres bezoeken of iets aanschaffen wat nodig is om talent verder te ontwikkelen. Rob Baardse, directeur Brandwonden Stichting: ’Jacob heeft een grote bijdrage geleverd aan de brandwondenzorg door zijn team ruimte te bieden voor het blijven ontwikkelen van nieuwe deskundigheid. Zoals bij de ontwikkeling van de landelijke Opleiding Brandwonden Verpleegkundige (OBV). Of bij het nieuwe lectoraat met als aandachtsgebied herstel van functioneren en kwaliteit van leven na brandwonden, die aan de Hogeschool in Groningen komt. Dat laatste is mogelijk door een samenwerking van het Martini Ziekenhuis, de Brandwonden Stichting en de Hanzehogeschool Groningen en sluit aan bij de visie van Jacob: we doen het samen!’ Dan is er nog de meeste kindvriendelijke verbandwisselkamer van Europa. Deze kwam er onder leiding van Jacob, zelf actief sporter, na een goede doelen actie rond het hardloop evenement ‘de 4 Mijl van Groningen’. Dankzij een ultieme samenwerking met veel partijen is dat gelukt.
Brandwondenzorg is teamsport
Jacob Blik: ‘Ik ben er trots op dat we een hecht #teammartini zijn. Tot nu toe hebben we eigenlijk nooit echt personeelsproblemen gehad op het Brandwondencentrum. Een groot deel van het team werkt hier al echt lang. Net zo lang of zelfs langer dan ik. De sfeer is gewoon goed. Naast de ‘oudjes’, ben ik ook trots op de jongere generatie die op het Brandwondencentrum wil werken en blijven. Iedereen is bereid elkaar te helpen. We zijn hier nuchter, betrokken en hulpvaardig naar de patiënt, maar ook als collega’s onder elkaar. Bij drukte springt iedereen bij, waar ie kan.’
Op 1 oktober ging Jacob met vervroegd pensioen. Niet omdat hij er geen lol in meer heeft, niet omdat hij 67 jaar is, maar omdat zijn gezondheid het helaas niet meer toelaat. Jacob heeft Parkinson en moet helaas kiezen voor meer rust en minder werk. Dat is hem van harte gegund door het team waarvan hij 23 jaar lang de aanvoerder was.
