4.000 Groningse kinderen leren over voeding en natuur tijdens de Week van de Schooltuin

Groningen – Van 8 tot en met 12 april 2024 kunnen álle scholen en schooltuinondersteuners meedoen aan de Week van de Schooltuin. Zo’n 4.000 kinderen van 60 scholen in de provincie Groningen leren deze week én ook op de Nationale Buitenlesdag alle ins en outs over de aardappel, onder het motto ‘Hieper de Pieper, graaf eens wat dieper!’ Ook leren ze hoe je moet zaaien en hoe planten groeien. Ze kweken hun eigen groenten en leren over gezonde voeding, natuur en biodiversiteit. Schooltuinieren is belangrijk, maar vooral leuk! 

Schooltuinieren is een perfecte manier om kinderen in contact te brengen met gezonde groenten. Het zelf zaaien, verzorgen en oogsten van groente en fruit draagt bij aan kennis over en betrokkenheid bij voeding en natuur. In de schoolmoestuin wordt het zaadje geplant voor een gezonde en natuurbewuste generatie. Het is leuk, gezond en lekker! Kinderen zijn buiten bezig, met de handen in de aarde en zij leren veel. Niet alleen over hoe groente en fruit groeit, ruikt en smaakt, maar ook over de dieren die in de schooltuin leven, zoals de wormen onder de grond en de wilde bijen die voor bestuiving zorgen. Ook taal en rekenen kun je heel goed in de schooltuin leren en ook hoe je kunt samenwerken.

‘Zo werken we aan een gezonde en natuurbewuste generatie,’ aldus Arjan Klopstra, projectleider van de Week van de Schooltuin. ‘Daarom vinden wij ook dat ieder kind in ons land toegang moet hebben tot een schooltuin. Nu is dat slechts één op de vijf.’ 

Iedere dag buitenlesdag
Dit jaar organiseert IVN Natuureducatie alweer de negende editie van de Nationale Buitenlesdag, die dus eveneens in het teken zal staan van de pieper. Ook als het gaat om buitenles is er nog altijd veel werk aan de winkel. Slechts 1 procent van de lessen vindt buiten plaats, terwijl onderzoek al jaren aantoont dat buitenles een zeer positieve invloed heeft op kinderen. Ze worden van buitenles niet alleen heel enthousiast, ook is het gezond, leerlingen bewegen meer, ze kunnen zich beter concentreren en de leerstof blijft beter hangen. Als het aan IVN ligt, maar ook aan de leerkachten zelf, zo blijkt uit onderzoek