Appingedam – Donderdagavond startte in de voormalige Bronsmotorenfabriek de reeks uitvoeringen van Dreumlaand. Een locatietheatervoorstelling die niet alleen speelt ín de regio, maar er ook diep mee verbonden is. De goedgevulde zaal zat vol mensen die zich merkbaar herkenden in de thema’s die tot leven kwamen: grip verliezen, dromen najagen en de zoektocht naar samenhang in een veranderende gemeenschap.
De voorstelling is onderdeel van het vijfjarige project Gronings Vuur, waarbij elke Groningse gemeente een eigen theaterproductie krijgt, gebaseerd op verhalen van inwoners. In Eemsdelta ging het over wie de regie heeft – of juist mist. Over bureaucratisch gedoe, over fantasievolle toekomstdromen en over de alledaagse realiteit waarin voorzieningen verdwijnen en gemeenschappen zich herpakken.
‘Deze voorstelling is voor iedereen in dit gebied interessant, ook voor mensen die normaal niet naar theater gaan,’ zegt Yme van Gronings Vuur. ‘Ik hoorde in de zaal veel herkenning. Dat zegt alles.’
Lichteffecten en rook
Dreumlaand is gemaakt in samenwerking met theatercollectief De Prutsers, die bekendstaan om hun directe stijl. ‘Niet alles hoeft perfect,’ zegt regisseur Ira. ‘Het gaat om contact maken. En dat lukte. Je voelde de boosheid toen het dorp werd ontruimd. Dat moment raakte echt iets in de zaal.’
De voorstelling wisselt rauwe realiteit af met speelse, soms absurde droombeelden. Wat als de kerk een kroeg wordt? Of als een dorp wereldberoemd moet worden? En wie bepaalt wie de sleutel krijgt van het dorpshuis? Het stuk stelt vragen, zonder pasklare antwoorden te geven.
Met lichteffecten, rook en verstilde scènes wordt een wereld neergezet die confronterend én herkenbaar is. ‘Af en toe vergeet je gewoon dat je bij een voorstelling bent, zo dichtbij komt het soms,’ zegt een bezoeker.
Lokale kracht op de vloer
Op de speellocatie staan negen lokale spelers, ondersteund door het speciaal samengestelde Dreumkoor onder leiding van Vincent Henzenoosterdijk. ‘Ik heb de muziek speciaal geschreven – energiek en goed zingbaar,’ zegt hij. ‘We hebben vier keer gerepeteerd, en het stond als een huis.’
Ook het melodisch slagwerkensemble Appingedam doet mee. ‘Wij kozen bij elke scène passende muziek uit ons repertoire,’ vertelt een van de muzikanten. ‘Met de akoestiek van deze fabriek kwam dat prachtig uit.’
De voorstelling is een mix van professionals en amateurs. Actrice Eline de Vries: ‘Het was een intiem en kwetsbaar proces. Maar het resultaat is de moeite waard. Je ziet mensen in hun kracht.’
Vrijwilliger Anja, die kaartjes controleerde: ‘Mijn dochter speelt mee en ik ben zó trots. Vooral de scheldscène ging goed – dat zou je haar normaal nooit horen doen, maar nu mocht het gewoon.’
Voor jongeren was het een bijzondere ervaring. Lisanne, voor het eerst in een productie: ‘We zijn sinds januari bezig. Het was spannend, maar het ging veel beter dan ik had gedacht.’ Esmee vult aan: ‘Het publiek leefde mee, ze lachten en voelden alles mee. Dat was zó mooi.’
Nog vijf kansen om Dreumlaand te zien
De première trok zo’n 120 bezoekers. Tijdens één van de scènes werd het publiek zelfs letterlijk verplaatst – een treffend symbool voor hoe makkelijk je je plek kwijt kunt raken. Dreumlaand wordt deze week nog vier keer opgevoerd op 12, 13, 19 en 21 april in de industriële en sfeervolle Bronsmotorenfabriek. De locatie draagt sterk bij aan de beleving, met zijn rijke geschiedenis en verrassend goede akoestiek. Er zijn nog kaarten beschikbaar.
‘Ik heb zó gelachen,’ zei een bezoeker na afloop. ‘En dan ineens komt er zo’n moment dat je denkt: oei… dit is ook gewoon echt zo. Mooi gedaan hoor.’ Een ander: ‘Zulke avonden laten zien waarom cultuur nodig is. Het zet je aan het denken, maar je zit ook gewoon met z’n allen te kijken en te voelen. Dat is goud waard.’
