Delfzijl – Wanneer zijn onze pasteitjes er weer? Mothers United gaat toch wel door? Silly Udema en Yvonne Gaasendam zijn blij dat ze beide vragen positief kunnen beantwoorden, want sinds afgelopen maandag is de stationsrestauratie doordeweeks weer geopend.
Sociale onderneming
Hartverwarmend waren de vele positieve en bezorgde reacties van Delfzijlsters toen de deuren van het Restaurant Mothers United tijdelijk moesten sluiten. ‘Het ging niet langer,’ vertelt Silly. Zij is de voorzitter van Bewonersbedrijf Delfzijl Noord waar het project Mothers United onderdeel van was. ‘Na een vliegende start kreeg Mothers United het zwaar. Ze hadden het hartstikke goed voor elkaar. Stonden iedere dag klaar voor de gasten. Het liep ook goed en het aanbod werd in Delfzijl enthousiast ontvangen. Mensen waren blij dat het stationsgebouw weer onderdak bood aan een horecagelegenheid en kwamen er graag. Tot het stationsgebied op de schop ging. Het terrein veranderde in een zandbak. Soms konden ze zelfs het pand niet in. Gasten bleven weg, de omzet daalde en de frustratie nam toe. Het groeide ons als Bewonersbedrijf boven de pet. Wij zijn tenslotte vrijwilligers en toen we het financieel niet meer redden, zagen we geen andere oplossing, dan de stekker eruit te trekken. Gelukkig tijdelijk, want we hadden ondertussen Yvonne Gaasendam al gevraagd of zij kans zag om dit project succesvol voort te zetten. Godzijdank was haar antwoord: ja!’
Werk- en leerbedrijf
‘Over dat antwoord heb ik wel een weekje nagedacht, hoor,’ zegt Yvonne. ‘Sowieso wilde ik het niet alleen doen, daarom heb ik samen met een kok en een financieel adviseur de stichting Spoor naar Werk opgericht. Een sociale stichting zonder winstoogmerk met als doel van Restaurant Mothers United een werk- en leerbedrijf te maken, waar mensen werkervaring op kunnen doen en/of hun horecavakdiploma’s kunnen halen. Wethouder Joostens bleek positief over ons plan en in overleg met Werkplein Fivelingo heeft de gemeente besloten, dat dit een goede kans biedt voor statushouders. Dit zijn mensen, die uit een ander land gevlucht zijn en een verblijfsvergunning voor minimaal vijf jaar gekregen hebben. Sommige werkten in hun moederland al in de horeca en komen Nederlands leren. Anderen komen een opleiding volgen en lopen stage. Steeds met als doel om na een bepaalde periode uit te stromen naar een betaalde baan elders in de horeca. Inmiddels hebben we met de eerste groep intakegesprekken gehad en ook al twee dagen proefgedraaid. Met mensen uit Eritrea, Ethiopië, Syrië, Irak, Iran en Bulgarije krijgt de Antilliaanse keuken van Mothers United er internationale aanvulling bij. Dat dat lekker is, proefden we al meteen tijdens onze testdagen!’
Dromen en doorzetten
‘Wat ik zo mooi vind aan de vrouwen van Mothers United is dat ze een droom hadden,’ zegt Silly. ‘Ze zaten stuk voor stuk in een moeilijke situatie, hadden vaak op allerlei vlakken problemen, maar ze zetten toch door. Ik ben vanaf het begin betrokken en zie ze al sinds 2015 strijden om iets moois van Mothers United te maken. Mensen realiseren zich niet altijd hoe moeilijk dat is, dat zoiets stapje voor stapje gaat en met hoeveel vooroordelen en tegenslag deze vrouwen te maken hebben. Ik ben dan ook heel blij dat de naam Mothers United blijft en dat dit project met Spoor naar Werk een vervolg en zelfs uitbreiding krijgt. Met het horecanetwerk en de vakkennis van Yvonne en de kok maakt het project een professionaliseringsslag en krijgen nog meer mensen een kans op opleiding en werk. Ook al zijn we nu als Bewonersbedrijf niet meer direct betrokken. Ons hart ligt er nog steeds. Wat ik persoonlijk een van de mooiste ontwikkelingen vind, is dat Nari Martis de functie van bedrijfsleider krijgt. Zij is een van de Mothers van het eerste uur en dat zij zich heeft ontwikkeld tot leidinggevende maakt me hartstikke trots!’